Wyjazd Any i wieczór w wesołym miasteczku

21 stycznia 2011. Dzień, który miał zmienić moje życie. Hahahaha, ok, to nie było tak poważne. Ale jednak moje dwie ukochane host siostry zostawiły mnie w Australii i pojechały na swoje wymiany do Europy!

Ana według pierwszych planów miała jechać do Hiszpanii, ale w końcu trafiła na wybrzeże Finlandii, do Kotki. Za to Jodie spędzi rok w Niemczech, przy granicach polskiej i czeskiej!

Nie mogę też zapomnieć o Ammie, o której już dużo słyszeliście i z którą będę mogła się widywać w Warszawie. Też Ana i Jodie zamierzają mnie odwiedzić. Czuję się, jakby moja rotariańska wymiana nie kończyła się wraz z przylotem do Polski.

Tak więc poleciały. Nawet nie zdążyłam pożegnać się (drugi raz, wyściskałam ją jak tylko ją zobaczyłam na lotnisku) z Ammie. Jej mama, Kathleen się popłakała i przytulała mnie trzy razy. Ale Ammie będzie dobrze w Warszawie! Jak ją kiedyś tam spotkacie, to pozdrówcie ją ode mnie.;)

Jodie miała przejść przez bramkę parę minut po tym, jak dojechaliśmy do lotniska (Ana leciała późniejszym samolotem). Cudem udało się nam ją spotkać i zrobić parę zdjęć!

Merriwa Team
ja, Jode, Ana i Ellenor
na koszulce: "Where the hell is Merriwa?! Halfway between Denman and Cassilis"
Denman i Cassilis, to są malutkie miejscowości, o których mało kto wie, więc to potwierdza w jakiej dziurze żyję :D

Na lotnisku zgadałam się z Chairmanem Dystryktu, Peter’em i jego żoną Cheryl i postanowili mnie zabrać wieczorem do nasłynniejszego lunaparku w Sydney! Razem z exchange studentką, która teraz u nich mieszka – Rebeccą ze Szwecji. Na początku nie byłam zbyt pozytywnie nastawiona na ten pomysł, to znaczy chciałam iść, ale nigdy nie byłam na żadnych rollercoasterach i trochę się bałam. Bałam się, że się będę bała, a ja się nie lubię bać. Dlatego na przykład nie oglądam horrorów. Wiecie, jaki argument mnie przekonał... Nowe doświadczenie życiowe!

Poszliśmy do hotelu, w kórym nocowali Bentleyowie. Rebecca pokazała mi basen na dachu i niesamowity widok na Darling Harbour. Później mieliśmy chwilę na odpoczynek i wzięcie prysznica i wyruszyliśmy w drogę.

atak wiatru i widok na Darling Harbour

Lunapark znajduje się przy samym Harbour Bridge, dokładnie po drugiej stronie mostu od miejsca, gdzie siedziałam w Sylwestra. Rebecca i ja miałyśmy jeden bilet, dzięki któremu mogłyśmy skorzystać ze wszystkich atrakcji. Najpierw zjedliśmy kolację i dlatego nie poszłyśmy od razu na te straszniejsze rzeczy. Wybrałyśmy się diabelski młyn, żeby obejrzeć zachód słońca nad Darling Harbour. Było pięknie! Potem nadszedł czas... Zanim machina ruszyła, wrzeszczałam w niebo głosy, tak bardzo się bałam. Przez połowę czasu miałam zamknięte oczy, ale w gruncie rzeczy nawet mi się podobało. Okazało się, że najbardziej podobało mi się najstraszniejsze coś! To było ekstra. No i przezwyciężyłam swój strach. Cały wieczór bawiłam się świetnie i dobrze dogadywałam się z Rebeccą (poza tym, że ona była bardziej pozytywnie nastawiona na te szaleńcze jazdy; hahaha, ja ją próbowałam namówić na zwykłą karuzelę...:D).

diabelski młyn od środka

Do domu siostry Martina, gdzie byli Nixonowie, wróciłam dopiero po 11. Ku zaskoczeniu, jak najszybciej poszłam spać.